Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779
Mousso-envelado-di-boursèu-torse
Encalypta streptocarpa
Encalyptaceae
Nom en français : Éteignoir à capsule tordue.
Descripcioun :Aquelo mousso dóu gènre Encalypta, trachis sus sòu cauquié. Es uno mousso de taio mejano auto de 2 à 6 cm. Fai raramen d'espouroufite e se multiplìo emé de proupagulo, forço nóumbrouso à la baso di fueio. Fai uno masso negro que se vèi bèn.
Usanço :Se destrìo bèn dis àutri mousso dóu meme gènre bonodi li proupagulo ; e tambèn li fueio qu'an un bout redoun d'ounte sort un pichot benc e subretout que la costo s'acabo just e just avans la fin (vèire li fotò) .
Port : Acroucarpo
Taio : 2 à 6 cm
Fueio : 3 à 7 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Encalypta
Famiho : Encalyptaceae
Ordre : Encalyptales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 2 cm
Ø (o loungour) flour : Double
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 1500 m
Aparado : Noun
Jun
Liò : Sòu
- Roco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Encalypta streptocarpa Hedw., 1801